<div class="boxBd">ضواحی. [ ض َ ] ( ع اِ ) ج ِ ضاحیة. ( منتهی الارب ). ضواحیک ؛ آنچه از تو پیدا باشد در آفتاب مانند دوش و شانه. ( منتهی الارب ).<br>- ضواحی الحوض ؛ کرانهای آن. ( منتهی الارب ).<br>- ضواحی الرّوم ؛ شهرهای ظاهر روم. ( منتهی الارب ).<br>|| آسمانها.( منتهی الارب ).</div>

ضواحی. [ ض َ ] ( ع اِ ) ج ِ ضاحیة. ( منتهی الارب ). ضواحیک ؛ آنچه از تو پیدا باشد در آفتاب مانند دوش و شانه. ( منتهی الارب ). - ضواحی الحوض ؛ کرانهای آن. ( منتهی الارب ). - ضواحی الرّوم ؛ شهرهای ظاهر روم. ( منتهی الارب ). || آسمانها.( منتهی الارب ).

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">جمع ضاحیه . یا آسمانها</div>

فرهنگ فارسی

<div class="boxBd">بارز، آشکار، ظاهر.</div>

فرهنگ عمید

<p>حومه , حول وحوش , دوروبر , توابع , اطراف</p>

حومه , حول وحوش , دوروبر , توابع , اطراف

ضواحی

عربی به فارسی

فرهنگ فارسی

لغت نامه دهخدا

فرهنگ عمید