کلمه جو
صفحه اصلی

صفایح

فرهنگ فارسی

جمع صفیحه
۱ - شمشیر پهناور . ۲ - روی پهن از هر چیزی . ۳ - سنگ پهن . ۴ - پوست ( صورت ) . ۵ - هر یک از هشت استخوان که جمجمه مرکب از آنهاست قبیله . ۶ - ( اسطرلاب ) جسمی که محیط باشد با دو دایره متساوی و متوازی و سطحی که واصل باشد میان دو محیط این دو دایره و صحفه ای که بر آن آفاق اقالیم سبعه نوشته باشند آن را صفیحه آفاقی نامند . جمع : صفایح ( صفائح ) .

۱ - شمشیر پهناور . ۲ - روی پهن از هر چیزی . ۳ - سنگ پهن . ۴ - پوست ( صورت ) . ۵ - هر یک از هشت استخوان که جمجمه مرکب از آنهاست قبیله . ۶ - ( اسطرلاب ) جسمی که محیط باشد با دو دایره متساوی و متوازی و سطحی که واصل باشد میان دو محیط این دو دایره و صحفه ای که بر آن آفاق اقالیم سبعه نوشته باشند آن را صفیحه آفاقی نامند . جمع : صفایح ( صفائح ) .
موضعی است

لغت نامه دهخدا

صفایح. [ ص َ ی ِ ] ( ع اِ ) ج ِ صفیحة. رجوع به صفائح و رجوع به صفیحة شود.

صفائح. [ ص َ ءِ ] ( ع اِ ) ج ِ صفیحة. ( منتهی الارب ). رجوع به صفیحة شود. || چهار استخوان سر. ( منتهی الارب ).

صفائح. [ ص َ ءِ ] ( اِخ ) موضعی است. ( منتهی الارب ).

صفائح . [ ص َ ءِ ] (اِخ ) موضعی است . (منتهی الارب ).


صفائح . [ ص َ ءِ ] (ع اِ) ج ِ صفیحة. (منتهی الارب ). رجوع به صفیحة شود. || چهار استخوان سر. (منتهی الارب ).


فرهنگ عمید

= صفیحه

صفیحه#NAME?



کلمات دیگر: