مترادف اشیان : ( آشیان ) آشیانه، لانه، کلبه، کومه، خانه، ماوا، مسکن، آموت
اشیان
مترادف اشیان : ( آشیان ) آشیانه، لانه، کلبه، کومه، خانه، ماوا، مسکن، آموت
فارسی به انگلیسی
فرهنگ اسم ها
معنی: لانه، خانه
فرهنگ فارسی
خانه مرغ
آشیانه: لانه، لانه پرندگان، کابوک، کابک، به معنی خانه، مسکن، ماوی، آشانه هم گفته شده
دهی است از دهستان اشیان بخش فلاورجان شهرستان اصفهان . که در ۱۴ هزار گزی جنوب فلاورجان و ۴ هزار گزی شوسه مبارکه باصفهان واقع است و محلی جلگه معتدل .
لغت نامه دهخدا
اشیان . [ اُش ْ ] (اِخ ) دهی است از دهستان اشیان بخش فلاورجان شهرستان اصفهان ، که در 14 هزارگزی جنوب فلاورجان و 4 هزارگزی شوسه ٔ مبارکه به اصفهان واقع است و محلی جلگه ، معتدل و دارای 458 تن سکنه میباشد. مذهب مردم آن شیعه و زبان آنان فارسی است . آب آن از زاینده رود تأمین میشود. محصول آن غلات ، برنج ، صیفی کاری ، تریاک و پنبه است . شغل اهالی زراعت و گله داری و صنایع دستی زنان کرباس بافی است . راه آن مالرو است . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 10).
اشیان . [ اُش ْ ] (اِخ ) دهی است جزء دهستان حومه ٔ بخش لنگرود شهرستان لاهیجان که در 12000 گزی جنوب لنگرود و 2000 گزی باختر بجارپس واقع و منطقه ٔ جلگه ، معتدل ، مرطوب و مالاریائی و سکنه ٔ آن 217 تن است که شیعه اند و بلهجه ٔ گیلکی و فارسی سخن میگویند. آب آن از رود محلی تأمین میشود و محصول آن برنج ، مختصر چای ، لبنیات و شغل اهالی زراعت و گله داری و راه ده مالرو است . گله دارها تابستان به ییلاق دیلمان میروند. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 2).
اشیان . [ اُش ْ ] (اِخ ) نام یکی از دهستانهای بخش فلاورجان شهرستان اصفهان که در جنوب باختری آن شهر واقع است و حدود و مشخصات آن بشرح زیر است : حدود: از شمال به کوه قلعه بزی و کوه دیزی (که خطالرأس آنها حد طبیعی این دهستان یا دهستان اشترجان است )، و از جنوب به رشته ارتفاعات بیدکان (که خطالرأس آن حد طبیعی این دهستان با بخش بروجن است )، و از خاور به دهستان سمیرم پایین شهرستان شهرضا، و از باختر به دهستان آیدغمش بخش فلاورجان محدود است . وضع طبیعی : در این دهستان دو رشته ٔ ارتفاع در جهت خاور به باختر کشیده شده است :1 - رشته ٔ ارتفاع شمالی که عبارت از کوه قلعه بزی و کوه دیزی است . 2 - رشته ٔ ارتفاع جنوبی کوه بیدکان و کوه کلاه سیاه که تنگ بیدکان در انتهای خاوری کوه بیدکان و گردنه ٔ انجیره در انتهای باختری کوه کلاه سیاه واقع شده اند و قرای این دهستان در جلگه ای در میان این دو رشته ارتفاع قرار گرفته اند که بفاصله ٔ 12 هزار گزبموازات هم واقع شده اند. رودخانه ٔ زاینده رود در جهت خاور به باختر در وسط این دهستان جاریست . هوای دهستان بواسطه ٔ رودخانه ٔ زاینده رود و اشجار بسیار معتدل و سالم است و آب قرای آن از زاینده رود و چاهها تأمین می شود. محصول عمده ٔ آن عبارتست از: غلات ، حبوبات ، پنبه ، و جزئی تریاک . شغل عمده ٔ اهالی زراعت و گله داریست . و صنایع دستی محلی کرباس ، قالی و جاجیم بافی است . راه شوسه ٔ جدید اصفهان از قسمت شمال باختری این دهستان میگذرد و به بیشتر قرای این دهستان در تابستان میتوان اتومبیل برد. این دهستان از 33 آبادی بزرگ و کوچک تشکیل می یابد و جمعیت آن 47789 تن است . زبان اهالی فارسی و مذهب آنان شیعه ٔ اثناعشری است . قرای مهم دهستان عبارتند از: مبارکه ، ور نامخواست ، چم گردان ، ریز، دیزی ، سده . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 10).
بدان هر عمود آشیانی بزرگ
نشسته برو سبز مرغ سترگ.
کاندر فضای ربع زمین دانه میخورند.
لابد که باز باز پراندز آشیان.
سیمرغ زال را بسوی آشیان برد.
عقل و جان را سوی او آهنگ نیست.
پرّ مردم همت است ای مردمان.
قضا همی بَرَدش تا بسوی دانه و دام.
بر شکاری ظفر کجا یابد؟
کز آمنی باز آشیان سازد کبوتر مستقر.
ولی بکام دل باز آشیان باشد.
- مُنج آشیان ؛ زنبورخانه.
|| سوراخ مار :
چیست از گفتار خوش بهتر که او
مار را آرد برون از آشیان.
چون خانه بیگانه آشیان شد
خو کرد در این بند زاولانه.
- مثل آشیان عقاب ؛ سخت رفیع ( خانه و جز آن ).
اشیان. [ اُش ْ ] ( اِخ ) دهی است جزء دهستان حومه بخش لنگرود شهرستان لاهیجان که در 12000 گزی جنوب لنگرود و 2000 گزی باختر بجارپس واقع و منطقه جلگه ، معتدل ، مرطوب و مالاریائی و سکنه آن 217 تن است که شیعه اند و بلهجه گیلکی و فارسی سخن میگویند. آب آن از رود محلی تأمین میشود و محصول آن برنج ، مختصر چای ، لبنیات و شغل اهالی زراعت و گله داری و راه ده مالرو است. گله دارها تابستان به ییلاق دیلمان میروند. ( از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 2 ).
اشیان. [ اُش ْ ] ( اِخ ) نام یکی از دهستانهای بخش فلاورجان شهرستان اصفهان که در جنوب باختری آن شهر واقع است و حدود و مشخصات آن بشرح زیر است : حدود: از شمال به کوه قلعه بزی و کوه دیزی ( که خطالرأس آنها حد طبیعی این دهستان یا دهستان اشترجان است )، و از جنوب به رشته ارتفاعات بیدکان ( که خطالرأس آن حد طبیعی این دهستان با بخش بروجن است )، و از خاور به دهستان سمیرم پایین شهرستان شهرضا، و از باختر به دهستان آیدغمش بخش فلاورجان محدود است. وضع طبیعی : در این دهستان دو رشته ارتفاع در جهت خاور به باختر کشیده شده است :1 - رشته ارتفاع شمالی که عبارت از کوه قلعه بزی و کوه دیزی است. 2 - رشته ارتفاع جنوبی کوه بیدکان و کوه کلاه سیاه که تنگ بیدکان در انتهای خاوری کوه بیدکان و گردنه انجیره در انتهای باختری کوه کلاه سیاه واقع شده اند و قرای این دهستان در جلگه ای در میان این دو رشته ارتفاع قرار گرفته اند که بفاصله 12 هزار گزبموازات هم واقع شده اند. رودخانه زاینده رود در جهت خاور به باختر در وسط این دهستان جاریست. هوای دهستان بواسطه رودخانه زاینده رود و اشجار بسیار معتدل و سالم است و آب قرای آن از زاینده رود و چاهها تأمین می شود. محصول عمده آن عبارتست از: غلات ، حبوبات ، پنبه ، و جزئی تریاک. شغل عمده اهالی زراعت و گله داریست. و صنایع دستی محلی کرباس ، قالی و جاجیم بافی است. راه شوسه جدید اصفهان از قسمت شمال باختری این دهستان میگذرد و به بیشتر قرای این دهستان در تابستان میتوان اتومبیل برد. این دهستان از 33 آبادی بزرگ و کوچک تشکیل می یابد و جمعیت آن 47789 تن است. زبان اهالی فارسی و مذهب آنان شیعه اثناعشری است. قرای مهم دهستان عبارتند از: مبارکه ، ور نامخواست ، چم گردان ، ریز، دیزی ، سده. ( از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 10 ).
فرهنگ عمید
دانشنامه عمومی
کلاته آشیان
تپه آشیان
قلعه لک لک آشیان
تپه شیر آشیان
تپه هفت آشیان
هفت آشیان (سنقر)
آشیان (لنگرود)
آشیان (لنجان)
این روستا در دهستان اتاقور قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۲۳۸ نفر (۶۲خانوار) بوده است.