مترادف افروخته : شعله ور، محترق، مشتعل
متضاد افروخته : خاموش، منطفی
افروخته
مترادف افروخته : شعله ور، محترق، مشتعل
متضاد افروخته : خاموش، منطفی
فارسی به انگلیسی
alight
فرهنگ اسم ها
اسم: افروخته (دختر) (فارسی) (تلفظ: afrukhte) (فارسی: اَفروخته) (انگلیسی: afrukhte)
معنی: برافروخته، سرخ، روشن شده، درخشان شده
معنی: برافروخته، سرخ، روشن شده، درخشان شده
(تلفظ: afruxte) روشن شده ، درخشان شده ؛ (به مجاز) برافروخته ، سرخ .
مترادف و متضاد
شعله‌ور، محترق، مشتعل ≠ خاموش، منطفی
فرهنگ فارسی
( اسم ) ۱ - روشن شده درخشان شده . ۲ - مشتعل شده شعله ور. ۳ - تبدیل باتش شده تابیده شده .
فرهنگ معین
(اَ تِ ) (ص مف . ) ۱ - روشن شده . ۲ - شعله ور شده . ۳ - خشمگین .
لغت نامه دهخدا
افروخته. [ اَ ت َ / ت ِ ] ( ص ) مشتعل شده. ( ناظم الاطباء ). مشتعل شده. شعله ور. ( فرهنگ فارسی معین ). فروزان. ملتهب. وهاج. مسجور. ( یادداشت دهخدا ) :
نیستان سراسر شد افروخته
یکی کشته و دیگری سوخته.
همه کاخها کنده و سوخته.
کجا فروخته شمعی بود زبانه زنان.
صد مشعله افروخته گردد بچراغی
آن نور تو داری ودگر مقتبسانند.
مشعله ای تا ابد افروخته.
دگر گنج کش خواندی سوخته
کز آن گنج بد کشور افروخته.
می آتشی است روشن کان را شرار نیست.
خضر به خضراش ندیده بخواب.
چشم بد از دیدن آن دوخته.
بهشتی صفت جمله بردوخته.
به ایوان خویش آمد افروخته
خرامان و چشم بدی دوخته.
- افروخته بودن بازار ؛ روا، رایج و پرمشتری بودن آن. ( یادداشت دهخدا ) :
شعرا را بتو بازار برافروخته بود
رفتی و با تو بیک بار برفت آن بازار.
علم و ادب را بدو فروخته بازار.
یکسر همه خوبان را بازار شکسته.
مگر بخت این کودک افروخته ست
ز تو نی که از دولت آموخته ست.
کافروخته روی بود و پدرام
نیستان سراسر شد افروخته
یکی کشته و دیگری سوخته.
فردوسی.
جهانی به آتش بُد افروخته همه کاخها کنده و سوخته.
فردوسی.
هرآینه که همی روشنی بچشم آیدکجا فروخته شمعی بود زبانه زنان.
فرخی.
جمله لشکر با سلاح و تعبیه و مشعلهای بسیار افروخته روان گردید. ( تاریخ بیهقی ص 357 ).صد مشعله افروخته گردد بچراغی
آن نور تو داری ودگر مقتبسانند.
سعدی.
در دل سعدیست چراغ غمت مشعله ای تا ابد افروخته.
سعدی.
|| روشن گشته. ( ناظم الاطباء ). روشن شده. درخشان شده. ( فرهنگ فارسی معین ) : دگر گنج کش خواندی سوخته
کز آن گنج بد کشور افروخته.
فردوسی.
مجلس فروخته شود از می بروز و شب می آتشی است روشن کان را شرار نیست.
مسعودسعد.
چشمه افروخته تر ز آفتاب خضر به خضراش ندیده بخواب.
نظامی.
بارگهی یافتم افروخته چشم بد از دیدن آن دوخته.
نظامی.
دهی چون بهشتی برافروخته بهشتی صفت جمله بردوخته.
نظامی.
|| دلشاد. مسرور. گلگون شده. ( یادداشت دهخدا ) : به ایوان خویش آمد افروخته
خرامان و چشم بدی دوخته.
فردوسی.
|| تابیده شده. ( ناظم الاطباء ). تبدیل به آتش شده. ( فرهنگ فارسی معین ). || افروزنده. ( یادداشت دهخدا ). || صیقل زده. مصقول. ( یادداشت دهخدا ).- افروخته بودن بازار ؛ روا، رایج و پرمشتری بودن آن. ( یادداشت دهخدا ) :
شعرا را بتو بازار برافروخته بود
رفتی و با تو بیک بار برفت آن بازار.
فرخی.
جود و سخا را از او فزون شد قوت علم و ادب را بدو فروخته بازار.
فرخی.
بازار نکوئی بتو افروخته وز تویکسر همه خوبان را بازار شکسته.
سوزنی.
- افروخته بودن بخت ؛ خوش و خوب بودن بخت : مگر بخت این کودک افروخته ست
ز تو نی که از دولت آموخته ست.
فردوسی.
- افروخته روی ؛ روی گلگون شده : کافروخته روی بود و پدرام
افروخته . [ اَ ت َ / ت ِ ] (ص ) مشتعل شده . (ناظم الاطباء). مشتعل شده . شعله ور. (فرهنگ فارسی معین ). فروزان . ملتهب . وهاج . مسجور. (یادداشت دهخدا) :
نیستان سراسر شد افروخته
یکی کشته و دیگری سوخته .
جهانی به آتش بُد افروخته
همه کاخها کنده و سوخته .
هرآینه که همی روشنی بچشم آید
کجا فروخته شمعی بود زبانه زنان .
جمله لشکر با سلاح و تعبیه و مشعلهای بسیار افروخته روان گردید. (تاریخ بیهقی ص 357).
صد مشعله افروخته گردد بچراغی
آن نور تو داری ودگر مقتبسانند.
در دل سعدیست چراغ غمت
مشعله ای تا ابد افروخته .
|| روشن گشته . (ناظم الاطباء). روشن شده . درخشان شده . (فرهنگ فارسی معین ) :
دگر گنج کش خواندی سوخته
کز آن گنج بد کشور افروخته .
مجلس فروخته شود از می بروز و شب
می آتشی است روشن کان را شرار نیست .
چشمه ٔ افروخته تر ز آفتاب
خضر به خضراش ندیده بخواب .
بارگهی یافتم افروخته
چشم بد از دیدن آن دوخته .
دهی چون بهشتی برافروخته
بهشتی صفت جمله بردوخته .
|| دلشاد. مسرور. گلگون شده . (یادداشت دهخدا) :
به ایوان خویش آمد افروخته
خرامان و چشم بدی دوخته .
|| تابیده شده . (ناظم الاطباء). تبدیل به آتش شده . (فرهنگ فارسی معین ). || افروزنده . (یادداشت دهخدا). || صیقل زده . مصقول . (یادداشت دهخدا).
- افروخته بودن بازار ؛ روا، رایج و پرمشتری بودن آن . (یادداشت دهخدا) :
شعرا را بتو بازار برافروخته بود
رفتی و با تو بیک بار برفت آن بازار.
جود و سخا را از او فزون شد قوت
علم و ادب را بدو فروخته بازار.
بازار نکوئی بتو افروخته وز تو
یکسر همه خوبان را بازار شکسته .
- افروخته بودن بخت ؛ خوش و خوب بودن بخت :
مگر بخت این کودک افروخته ست
ز تو نی که از دولت آموخته ست .
- افروخته روی ؛ روی گلگون شده :
کافروخته روی بود و پدرام
پاکیزه نهاد ونازک اندام .
- افروخته شدن آتش ؛ اشتعال . التهاب . (المصادر زوزنی ). جحوم . (منتهی الارب ).
- شمشیر افروخته ؛ شمشیر صیقل زده .
نیستان سراسر شد افروخته
یکی کشته و دیگری سوخته .
فردوسی .
جهانی به آتش بُد افروخته
همه کاخها کنده و سوخته .
فردوسی .
هرآینه که همی روشنی بچشم آید
کجا فروخته شمعی بود زبانه زنان .
فرخی .
جمله لشکر با سلاح و تعبیه و مشعلهای بسیار افروخته روان گردید. (تاریخ بیهقی ص 357).
صد مشعله افروخته گردد بچراغی
آن نور تو داری ودگر مقتبسانند.
سعدی .
در دل سعدیست چراغ غمت
مشعله ای تا ابد افروخته .
سعدی .
|| روشن گشته . (ناظم الاطباء). روشن شده . درخشان شده . (فرهنگ فارسی معین ) :
دگر گنج کش خواندی سوخته
کز آن گنج بد کشور افروخته .
فردوسی .
مجلس فروخته شود از می بروز و شب
می آتشی است روشن کان را شرار نیست .
مسعودسعد.
چشمه ٔ افروخته تر ز آفتاب
خضر به خضراش ندیده بخواب .
نظامی .
بارگهی یافتم افروخته
چشم بد از دیدن آن دوخته .
نظامی .
دهی چون بهشتی برافروخته
بهشتی صفت جمله بردوخته .
نظامی .
|| دلشاد. مسرور. گلگون شده . (یادداشت دهخدا) :
به ایوان خویش آمد افروخته
خرامان و چشم بدی دوخته .
فردوسی .
|| تابیده شده . (ناظم الاطباء). تبدیل به آتش شده . (فرهنگ فارسی معین ). || افروزنده . (یادداشت دهخدا). || صیقل زده . مصقول . (یادداشت دهخدا).
- افروخته بودن بازار ؛ روا، رایج و پرمشتری بودن آن . (یادداشت دهخدا) :
شعرا را بتو بازار برافروخته بود
رفتی و با تو بیک بار برفت آن بازار.
فرخی .
جود و سخا را از او فزون شد قوت
علم و ادب را بدو فروخته بازار.
فرخی .
بازار نکوئی بتو افروخته وز تو
یکسر همه خوبان را بازار شکسته .
سوزنی .
- افروخته بودن بخت ؛ خوش و خوب بودن بخت :
مگر بخت این کودک افروخته ست
ز تو نی که از دولت آموخته ست .
فردوسی .
- افروخته روی ؛ روی گلگون شده :
کافروخته روی بود و پدرام
پاکیزه نهاد ونازک اندام .
نظامی .
- افروخته شدن آتش ؛ اشتعال . التهاب . (المصادر زوزنی ). جحوم . (منتهی الارب ).
- شمشیر افروخته ؛ شمشیر صیقل زده .
فرهنگ عمید
روشن شده، شعله ور.
پیشنهاد کاربران
شعله ور
کلمات دیگر: