( صفت ) احمق ابله .
پوچ مغز
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
پوچ مغز. [ م َ ] ( ص مرکب ) کنایه از احمق است.
گویش مازنی
/pooch maghz/ توخالی – هرچیز بی مغز - غوزه های پنبه پس از خارج کردن وش ۳پوسته ی تخمه که مغزش را خورده باشند
۱توخالی – هرچیز بی مغز ۲غوزه های پنبه پس از خارج کردن وش ...
کلمات دیگر: