هری بلافونته

هارولد جورج «هاری» بلافونته، جونیور (به انگلیسی: Harry Belafonte) (با نام اصلی بلافونیته؛ متولد روز اول مارس سال ۱۹۲۷)، موسیقیدان، بازیگر، خواننده و فعال اجتماعی آمریکایی است.
کارمن جونز (۱۹۵۴)
جهان، جسد و شیطان (۱۹۵۹)
به فردا امیدی نیست (۱۹۵۹)
کینگ: مستند... از مونتگمری تا ممفیس (۱۹۷۰) (مستند) (راوی)
بازیگر (۱۹۹۲)
آماده پوشیدن (۱۹۹۴)
مسئولیت انسان سفید (۱۹۹۵)
کانزاس سیتی (۱۹۹۶)
سرزمین خانگی (۲۰۰۹) (مستند)
وی یکی از موفق ترین خوانندگان موسیقی پاپ در تمام طول تاریخ موزیک ایالات متحده محسوب می شود. به او به خاطر حضور موفقش در مستند رویاهای کالیپسو، که به محبوبیت و موفقیت سبک موسیقی کارائیب و جذب مخاطبان جهانی و بین المللی در دهه ۱۹۵۰ منجر گردید، لقب «پادشاه کالیپسو» داده شد. لقبی که او چندان تمایلی به پذیرش آن نداشت.
بلافونته شاید بهترین و برترین هنرمند شناخته شده ای باشد که تا به حال آهنگ مشهور قایق موز را همراه با شعری با امضای خودش، با عنوان «روز- اُ» «Day-O»، اجرا کرده است. وی در طول زندگی حرفه ای اش، پیوسته مدافع حقوق مدنی و قضایای انسانی بوده است و در دوران ریاست جمهوری جورج دبلیو بوش، از خوانندگان منتقد سیاست های دولت وی محسوب می شد. او همچنین به عنوان بازیگر نیز فعال بوده است.
از به یادماندنی ترین ترانه های او، که در آلبوم Belafonte at Carnegie Hall، مربوط به سال ۱۹۵۹ ضبط شده است، ترانه بسیار مشهور عبری، موسوم به هاوا ناگیلا است، که اجرایی فوق العاده محسوب می شود.