خولی

[ویکی اهل البیت] این صفحه مدخلی از کتاب فرهنگ عاشورا است
خولی بن یزید اصبحی از دژخیمان کوفه و دشمنان اهل بیت علیهم السلام بود. پس از آن که امام حسین علیه السلام روز عاشورا در قتلگاه بر زمین افتاد، جلو آمد تا سر مطهر حضرت را جدا کند.
وی به اتفاق حمید بن مسلم ازدی، سر امام حسین علیه السلام را نزد ابن زیاد برد، اما چون دیر شده و در قصر بسته بود، خولی سر مطهر را شب به منزل برد و پنهان کرد. او دو زن داشت. چون زنش فهمید که سر حسین علیه السلام را به خانه آورده، کینه او را به دل گرفت و از رختخواب بلند شد و دیگر با او همبستر نشد.
خولی در ایام مختار پنهان بود. زن دیگرش (به نام عیوف بنت مالک) جای او را به یاران مختار خبر داد. این زن از آن هنگام که خولی سرا با عبدالله علیه السلام را آورده بود با او دشمن شده بود. خولی را گرفته، کشتند.
آن شب که خولی سر مطهر را به منزل خویش برده بود، همسرش از آن اتاق یا تنوری که سر در آن نهاده شده بود، نوری را دید که به آسمان کشیده شده است. «تنور خولی » از همین جا در مرثیه ها راه یافته است.
                      
نادر بختیاری (کیهان 73/5/6)                      
(نیر تبریزی)