العس

فرهنگ فارسی

کوهی است در دیار بنی عامر بن صعصعه

لغت نامه دهخدا

العس . [ اَ ع َ ] (اِخ ) کوهی است در دیار بنی عامربن صعصعه . و بقول «بکری » نام عربی جایی در یمن است . امروءالقیس گوید :
فلا ینکرونی اننی انا ذا کم
لیالی حل الحی غولا فألعسا.

(از ضمیمه ٔ معجم البلدان ج 1).

العس . [ اَ ع َ ] (ع ص ) مرد که رنگ لبش بسیاهی زند. ج ، لُعس . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (اقرب الموارد). سیاه بام لب . (تاج المصادر بیهقی ) (مصادر زوزنی ). || گیاهی که بسبب انبوهی بسیاهی زند. (از اقرب الموارد) (از آنندراج ).

العس. [ اَ ع َ ] ( ع ص ) مرد که رنگ لبش بسیاهی زند. ج ، لُعس. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( اقرب الموارد ). سیاه بام لب. ( تاج المصادر بیهقی ) ( مصادر زوزنی ). || گیاهی که بسبب انبوهی بسیاهی زند. ( از اقرب الموارد ) ( از آنندراج ).

العس. [ اَ ع َ ] ( اِخ ) کوهی است در دیار بنی عامربن صعصعه. و بقول «بکری » نام عربی جایی در یمن است. امروءالقیس گوید :
فلا ینکرونی اننی انا ذا کم
لیالی حل الحی غولا فألعسا.

( از ضمیمه معجم البلدان ج 1 ).

کلمات دیگر: