آزرده تن . خسته تن . مانده تن .
تن فگار
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
تن فگار. [ ت َ ف َ ] ( ص مرکب ) آزرده تن. خسته تن. مانده تن. تن درمانده و زمین گیر :
به دشت اندر آید برای شکار
من اینجا فتاده چنان تن فگار.
به دشت اندر آید برای شکار
من اینجا فتاده چنان تن فگار.
فردوسی.
رجوع به تن و فگار شود.کلمات دیگر: