تن بر افکندن . تن افکندن
تن اندرافکندن
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
تن اندرافکندن. [ ت َ اَ دَ اَ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) تن برافکندن. تن افکندن. حمله بردن :
به شهر اندرافکند تن با سپاه
فروزد به باره درفش سیاه.
به شهر اندرافکند تن با سپاه
فروزد به باره درفش سیاه.
اسدی.
رجوع به تن افکندن و تن برافکندن شود.کلمات دیگر: