نکوکار . ثواب اندوز
نیکی اندوز
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
نیکی اندوز. [ اَ ] ( نف مرکب ) نکوکار. ثواب اندوز :
پس از من تو بهروز و فیروز باش
همیدون همه نیکی اندوز باش.
پس از من تو بهروز و فیروز باش
همیدون همه نیکی اندوز باش.
شمسی ( یوسف و زلیخا ).
کلمات دیگر: