تمییز دادن

( مصدر ) ۱ - تمیز دادن . ۲ - نظیف کردن ( جا و مکانی ) پاکیزه ساختن .

تمییز دادن. [ ت َ دَ ] ( مص مرکب ) تمیز کردن. ( فرهنگ فارسی معین ). بازشناختن. || نیروی شناسایی دادن. قوه درک و تشخیص دادن : دانش و حکمت بخشید و ادب و هنر و تمییز داد. ( سندبادنامه ص 322 ).