انسان محوری

انسان محوری (به انگلیسی: Anthropocentrism) یا انسان مرکزی یا انسان مداری یا مردم میانگاهی، نوعی جهان بینی است که براساس آن انسان سرچشمهٔ تمام ارزش هاست، زیرا مفهوم ارزش ساختهٔ انسان است و برای طبیعت به صرف اینکه در خدمت انسان است ارزش قائل است. براساس این نگرش، انسان مرکز کائنات است و محیط زیست تنها در خدمت منافع انسان است و هیچ حقی برای طبیعت به خودی خود در نظر گرفته نمی شود.
گونه پرستی
اصل انسان نگر
اگزیستانسیالیسم
این اصطلاح می تواند برابر humanocentrism استفاده شود، درحالیکه اصطلاح اول بیشتر به برتری انسان اشاره دارد. انسان محوری مفهومی عمده در اخلاق محیط زیستی و فلسفه محیط زیستی است، که در آنها دیدگاه انسان محور، ریشهٔ مشکلات ایجادشده به علت تعامل بشر با محیط زیست انگاشته شده است. هرچند، دیدگاه انسان محور، عمیقاً در فرهنگ های مدرن بشری و اعمال آگاهانه آنها تعبیه شده است.
بعضی از طرفداران استثنایی انسان به شواهدی از پیشرفت سریع غیرمعمول مغز و ظهور توانایی های استثنایی اشاره دارند. همان طور که یکی از مفسران آن را بیان می کند، «در طول تاریخ بشر، ما در پرورش توانمندی های ما موفق بوده ایم، شکل دادن به پیشرفت ما و تأثیر جهان بر جهان به صورت عمدی، کاملاً متفاوت از فرایندهای تکاملی»

انسانْ محوری (anthropocentric)
هر دیدگاهی که اهمیت موجودات انسانی را در عالم عظیم و بشکوه و علت وجودی عالم را خدمت به بشر بداند؛ مثلاً تبیین هر صفت، همچون تبیین هر رنگ، در صورتی انسان محورانه است که وجود آن صفت، با حالتی خاص از یک مشاهده گر در موقعیتی خاص، مرتبط باشد.