در اطفال علت سیروز انسداد مادرزادی این مجاری است که به آترزی مجاری مشهور است. در این حالت باعث برگشت صفرا به کبد و آسیب کبدی می گردد. البته به وسیلهٔ جراحی می توان این مجاری را باز کرد و به بیماران کمک کرد.
در بزرگسالان مجاری صفراوی ممکن است بدلایلی ملتهب و دچار انسداد شوند از جمله این دلایل بیماری سیروز صفراوی اولیه است. نوع دیگر سیروز صفراوی به دلیل عمل جراحی کیسه صفرا (کوله سیستکتومی) می باشد که به دنبال آن مجرای صفراوی به دلیل عمل جراحی آسیب می بینند. از علل غیر شایع دیگر واکنش شدید به بعضی داروها یا مصرف طولانی مدت بعضی داروها و سموم محیطی و نیز نارسائی احتقانی قلب که باعث احتقان کبد و در نهایت سیروز می گردد.
سیروز کبدی یا بیماری کبد الکلی (به انگلیسی: Alcoholic liver disease) یا التهاب شدید کبد از نظر آسیب شناسی (پاتولوژی) خصوصیات معینی دارد که با طیفی از نمودهای بالینی مشخص همراه است. پارانشیم کبد یک ضایعه مزمن غیرقابل برگشت را نشان می دهد. این ضایعات ناشی از بافت مردگی (نکروز) سلول های کبدی، کلاپس شبکه حمایتی رتیکولی و بنابراین رسوب بافت همبند، تغییر شکل بستر رگ ها و بازسازی ندولی پارانشیم باقی مانده کبد هستند. این روند پاتولوژیک یک مسیر نهایی شایع در انواع بسیاری از آسیب های کبدی مزمن می باشد. تظاهرات بالینی سیروز به جای اینکه نتیجه علت بیماری کبدی باشند اغلب نشان دهنده شدت صدمه کبدی می باشند.
فیبروز و تغییر شکل عروقی سبب افزایش فشار ورید پورت و عوارض آن از قبیل واریس های گوارشی و بزرگی طحال می باشد. آسیت و انسفالوپاتی کبدی ناشی از بی کفایتی سلول های کبدی و فشار بالای پورت می باشد. انواع سیروز را می توان بر اساس ترکیبی از علل و خصوصیات معین مورفولوژیک مانند میکروندولار و ماکروندولار تقسیم بندی کرد. انواع سیروز عبارتند از:
سیروز الکلی که از دیرباز به سیروز لنک معروف است شایع ترین سیروز در آمریکا و قسمت های وسیعی از اروپا می باشد. سیروز الکلی فقط یکی از پیامدهای متعدد مصرف درازمدت الکل است و اغلب با سایر اشکال آسیب کبدی ناشی از الکل همراه می باشد. سه ضایعه اصلی کبدی ناشی از مصرف الکل عبارتند از:
در بزرگسالان مجاری صفراوی ممکن است بدلایلی ملتهب و دچار انسداد شوند از جمله این دلایل بیماری سیروز صفراوی اولیه است. نوع دیگر سیروز صفراوی به دلیل عمل جراحی کیسه صفرا (کوله سیستکتومی) می باشد که به دنبال آن مجرای صفراوی به دلیل عمل جراحی آسیب می بینند. از علل غیر شایع دیگر واکنش شدید به بعضی داروها یا مصرف طولانی مدت بعضی داروها و سموم محیطی و نیز نارسائی احتقانی قلب که باعث احتقان کبد و در نهایت سیروز می گردد.
سیروز کبدی یا بیماری کبد الکلی (به انگلیسی: Alcoholic liver disease) یا التهاب شدید کبد از نظر آسیب شناسی (پاتولوژی) خصوصیات معینی دارد که با طیفی از نمودهای بالینی مشخص همراه است. پارانشیم کبد یک ضایعه مزمن غیرقابل برگشت را نشان می دهد. این ضایعات ناشی از بافت مردگی (نکروز) سلول های کبدی، کلاپس شبکه حمایتی رتیکولی و بنابراین رسوب بافت همبند، تغییر شکل بستر رگ ها و بازسازی ندولی پارانشیم باقی مانده کبد هستند. این روند پاتولوژیک یک مسیر نهایی شایع در انواع بسیاری از آسیب های کبدی مزمن می باشد. تظاهرات بالینی سیروز به جای اینکه نتیجه علت بیماری کبدی باشند اغلب نشان دهنده شدت صدمه کبدی می باشند.
فیبروز و تغییر شکل عروقی سبب افزایش فشار ورید پورت و عوارض آن از قبیل واریس های گوارشی و بزرگی طحال می باشد. آسیت و انسفالوپاتی کبدی ناشی از بی کفایتی سلول های کبدی و فشار بالای پورت می باشد. انواع سیروز را می توان بر اساس ترکیبی از علل و خصوصیات معین مورفولوژیک مانند میکروندولار و ماکروندولار تقسیم بندی کرد. انواع سیروز عبارتند از:
سیروز الکلی که از دیرباز به سیروز لنک معروف است شایع ترین سیروز در آمریکا و قسمت های وسیعی از اروپا می باشد. سیروز الکلی فقط یکی از پیامدهای متعدد مصرف درازمدت الکل است و اغلب با سایر اشکال آسیب کبدی ناشی از الکل همراه می باشد. سه ضایعه اصلی کبدی ناشی از مصرف الکل عبارتند از:
wiki: سیروز کبدی