یک شربت یا آشام از آب و شراب خوردن .
جرعه خوردن
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
جرعه خوردن. [ ج ُ ع َ / ع ِ خوَرْ / خُرْ دَ ] ( مص مرکب ) یک شربت یا آشام از آب و شراب خوردن :
تبسم از لبش چون جرعه ای خورد
منادی زد که شیرینی دلم برد.
تبسم از لبش چون جرعه ای خورد
منادی زد که شیرینی دلم برد.
زلالی خوانساری ( از ارمغان آصفی ).
کلمات دیگر: