نیکو خط . خوش خط . که خطی خوش و زیبا دارد .
نکو خط
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
نکوخط. [ ن ِ خ َطط / خ َ ] ( ص مرکب ) نیکوخط. خوش خط. که خطی خوش و زیبا دارد :
نکوخط و داننده باید دبیر
شمارنده چابک دل و یادگیر.
چون نکوخط نئی دبیر مباش.
نکوخط و داننده باید دبیر
شمارنده چابک دل و یادگیر.
اسدی.
از پی ذکر بر صحیفه عمرچون نکوخط نئی دبیر مباش.
سنائی.
کلمات دیگر: