سال نو

سال نو روزی است که آغاز یک سال گاه شماری جدید را رقم میزند، و در آن سال شمارِ یک تقویم مشخص افزایش داده میشود. در بسیاری از فرهنگ ها، این رویداد را به مناسبت پایان سال قدیم و شروع سال جدید جشن می گیرند. امروز در استفاده جهانی، سال جدید از گاه شماری میلادی در ۱ ژانویه اتفاق می افتد که عادتی از گاه شماری رومی میباشد.نبو
سال نو پارسی، نوروز یکی از کهن ترین جشن های به جا مانده از دوران باستان است که در کشورهای ایران، افغانستان، تاجیکستان و بخش های دیگری از آسیای جنوبی و دیگر نقاط دنیا به عنوان روز اول سال جشن گرفته میشود. سال نو میلادی در ۱ ژانویه هر سال اتفاق می افتد و بیشترین استفاده را در کشورهای دنیا دارد. در ۱ ژانویه ۱۶۰۰ میلادی، اسکاتلند اولین کشوری بود که ۱ ژانویه را به عنوان اولین روز سال اتخاذ کرد. گاهشمارهای متعددی هستند که به صورت استفاده منطقه ای باقی می ماند و سال نو را منحصراً سنجش می کند.
کشورهایی که از گاه شماری خورشیدی استفاده می کنند، معمولاً سال نو را در اولین روز بهار جشن می گیرند. در این حالت، سال نو از لحظه اعتدال بهاری آغاز می شود. در دانش ستاره شناسی، اعتدال بهاری یا اعتدال ربیعی در نیم کره شمالی زمین به لحظه ای گفته می شود که خورشید از صفحه استوای زمین می گذرد و به سوی شمال آسمان می رود. این لحظه، لحظه اول برج حمل نامیده می شود، و در گاه شماری هجری خورشیدی با نخستین روز (هرمز روز یا اورمزد روز) از ماه فروردین برابر است. این روز را در بسیاری از کشورهای آسیای میانه نوروز می نامند. این روز در گاه شماری میلادی با ۲۱ یا ۲۲ مارس مطابقت دارد.
نوروز یکی از کهن ترین جشن های به جا مانده از دوران باستان است. خاستگاه نوروز در ایران باستان است و هنوز مردم مناطق مختلف فلات ایران نوروز را جشن می گیرند. زمان برگزاری نوروز، در آغاز فصل بهار ۱ فروردین در ایران مطابق با ۱ حمل در افغانستان و دیگر کشورهای برگزارکننده نوروز است. نوروز در ایران و افغانستان آغاز سال نو محسوب می شود و در برخی دیگر از کشورها تعطیل رسمی است.

---