ساینده

ساینده به ماده ای گفته می شود که برای ساییدن، صاف کردن یا صیقل دادن اشیا بکار می رود. اگر جسم مورد نظر نرم باشد (مثل چوب) می توان از ساینده های نسبتاً نرم استفاده کرد. اما معمولاً از مواد بسیار سخت از قبیل شن های طبیعی تا الماس به عنوان ساینده استفاده می شود.ساینده به صورت گسترده در صنعت و مصارف تکنولوژی  مورد استفاده قرار میگیرد.به همین دلیل ساینده ها در اشکال و مختلف و خواص شیمیایی و فیزیکی مختلفی دارند. از کاربردهای متداول ساینده می توان به اسیاب کردن ،صیقل کردن، هونینگ، بریدن، دریل کردن، تیز کردن، سنباده زدن، لپینگ اشاره کرد.
میزان تفاوت در سختی بین دو ماده، ماده اگر سخت تر باشد سریع تر و عمیق تر میبرد
اندازه دانه (اندازه سنگریزه): دانهٔ بزرگتر سریعتر و عمیقتر میبرد.
چسبندگی بین دانه ها: اینکه در چه مدت دانه ها از ساینده جدا می شود و دانه جدید اشکار می شود
نیروی تماسی: نیروی بیشتر باعث سایش بیشتر می شود.
استفاده از روانکار ها،سردکننده ها، و مایع فلز کاری(metalworking fluid): که می تواند براده ها را ببرد، حرارت را انتقال دهد،اصطکاک را کاهش دهد.
سوهان ها ساینده حساب نمی شوند.سوهان با دندان های تیز روی سطحش سطح را میبرد همانند اره و چون این کار رو به روش ساییدن انجام نمیدهد جز ساینده ها محسوب نمیشود. با این حال سوهان الماس نوعی ساینده محسوب می شود.
ساینده ها با توجه به تفاوت در سختی بین ساینده ها و جسمی که روی آن فرایند سایش انجام می شود کار می کند، که ساینده سخت تر است. به طور معمول موادی که به عنوان ساینده مورد استفاده قرار می گیرند یا مواد سخت هستند(موادی با سختی بالاتر از 7 در مقیاس سختی موس) یا سنگ های مصنوعی که دارای خواص فیزیکی و شیمیایی مشابه مواد طبیعی هستند. برای مثال الماس، یک ساینده متداول، هم به صورت طبیعی وجود دارد هم به صورت صنعتی تولید می شود  یا کروندوم که به صورت طبیعی ایجاد می شود ولی در حال حاضر به صورت معمول از بوکسیت به شکل مصنوعی ساخته می شود. همچنین مواد نرم تر مانند کلسیم کربنات به عنوان ساینده استفاده می شود.
این مواد یا خرد می شوند یا در ابعاد کوچک موجود می باشند( از دانه های ماکروسکوپیک در حدود 2 میلی متر تا دانه های میکروسکوپیک در حدود 0.001 میلی متر) تا بتوان از آن ها به عنوان ساینده استفاده کرد. این دانه ها، که معمولاً سنگ ریزه(grit) نامیده می شوند، لبه های سختی دارند که معمولاً باعث کاهش سطح و تمرکز فشار می شوند. ساینده و ماده ای که روی آن کار انجام می شود با سرعت نسبی با یکدیگر تماس پیدا می کنند. نیروی اعمالی به وسیله دانه ها  باعث می شود که قسمتی از قطعه مورد کار کنده شود و هم زمان قسمت در تماس ساینده نرم می شود.