شاه بوی

عنبر یا شاهبو ماده ای است خوشبو و خاکستری رنگ که در معده یا روده ماهی عنبر که به آن کاشالوت هم می گویند تولید و روی آب دریا و کنار ساحل جمع می شود. گاهی هم خود ماهی را صید می کنند و آن ماده را از شکمش بیرون می آوردند. ماهی عنبر دارای سر بزرگ و دندان های تیز است و درازای بدنش تا 10 متر می رسد؛ و آن را گاو عنبر هم گفته اند.
نَهَنگ عَنبَر بزرگ ترین نهنگ دندان دار می باشد.
نهنگ های عنبر در تمام اقیانوس ها زندگی می کنند. حداکثر طول نرها ۱۸ متر ( ۶۰ پا ) و ماده ها ۱۲ متر ( ۴۰ پا ) است. غالباً رنگ آنها سیاه مایل به قهوه ای یا خاکستری تیره می باشد. سر بزرگ نهنگ عنبر، تقریباً ۳/۱ طول بدن را تشکیل می دهد در سر نهنگ عنبر، ماده روغنی اسپرماستی ( Spermaceti ) و روغن اسپرم وجود دارد که برای ساختن شمع مورد استفاده قرار می گیرد و روغن اسپرم به عنوان گریس یا روغن هم بکار می رود. نهنگ اسپرم در آبهای گرم و معتدل بسر می برد. نرهای بالغ در بهار به سوی آبهای سردتر شمال یا جنوب شنا می کنند، ولی ماده ها و نهنگ های جوان بصورت گروهی، در عرضهای جغرافیایی پائین تر باقی می مانند. نهنگ ها بطور عمده از سرپاور بزرگ تغذیه می کنند.
نهنگ عنبر از زیرراستهٔ آب بازسانان دندان دار ( Odontoceti ) ، خانواده نهنگان عنبر ( Physeteridae ) ، سردهٔ عنبری ها ( Physeter ) است.
این جانوران معمولاً تا عمق ۱۰۰۰ متری پایین می روند و می توانند بیش از یک ساعت زیر آب بمانند. [۱] نهنگ های عنبر در سده های ۱۹ و ۲۰ تا حد انقراض شکار شدند. ماده روغنی به نام عنبر از روده این نهنگ بدست می آید که در تهیه عطر مورد استفاده قرار می گیرد.
هرمان ملویل در کتابش با نام موبی دیک داستانی درباره صید نهنگ اسپرم نوشته است.