سازگاری

سازگاری کاربردهای زیر را دارد:
سازگاری (زیست شناسی)
سازگاری در سنجش داده کاوی
سازگاری (منطق ریاضی) ویژگی نگری یا نظری(مجوعهٔ جملات پیمانی/قراردادی) در منطق ریاضی
اثبات سازگاری در ریاضی، منطق، و فیزیک نگری(نظری)
سازگاری (آمار) ویژگی برآوردکننده و برآورد
میزان سازگاری برای سامانه های رای گیری که هرگاه فرد آ در دو بخش جداگانه پیروز شود پس او باید در مجوع دو بخش نیز پیروز باشد
الگوی سازگاری در دانش رایانه
همسازگاری در ریاضیات

سازگاری (رایانه). سازگاری (رایانه)(Compatibility)
میزان تطابق یک مدل رایانه با رایانه ای دیگر و یا با برنامه و دستگاهی که به آن رایانه وصل می شود. سازگاری مهم ترین مسئله ای است که تلاش برای ایجاد استانداردها حول آن شکل می گیرد. استانداردها موجب می شوند که نرم افزارها و سخت افزارها بتوانند بدون توجه به تفاوت شرکت های سازنده با هم به طور هماهنگ و یکسان کار کنند و اطلاعات را با هم به اشتراک بگذارند. سازگاری برای سخت افزارها به دو مفهوم به کار می رود. یکی این که دو مدل مختلف رایانه تا چه حد می توانند با یکدیگر ارتباط داشته باشند، اطلاعات را به اشتراک بگذارند و برنامه های یکسانی را اجرا کنند؛ در معنی دوم یعنی یک قطعه سخت افزاری تا چه حد با یک استاندارد خاص مطابقت دارد. از لحاظ نرم افزاری، سازگاری نشان دهنده میزان هماهنگی در انجام عملیات پردازشی بین رایانه و برنامه نرم افزاریاست. سازگاری نرم افزاری همچنین به این معنی است که برنامه ها تا چه حد می توانند با یکدیگر کار کنند و داده ها را به اشتراک بگذارند. برنامه هایی که نسخه های جدید آن ها می توانند با نسخه های قدیمی ترشان کار کنند، دارای سازگاری نزولیهستند. برنامه هایی که به نحوی طراحی می شوند که بتوانند با نسخه های بعدی و جدیدترشان کار کنند دارای سازگاری صعودیهستند.

سازگاری (زیست شناسی). سازگاری (زیست شناسی)(adaptation)
در زیست شناسی، هر ویژگی ساختاری یا عملکردی موجود زنده که امکان بقا و تولیدمثل کارآمدتر را در محیط زندگی اش فراهم کند. بیشتر سازگاری ها ارثی و نتیجۀ هزارها سال تکامل است. تصور می رود سازگاری براثر گوناگونی اتفاقی در ساختار ژنتیکی موجودات زندۀ هم سو با انتخاب طبیعی رخ داده است. وقتی گونه ها با محیط شان سازگار نباشند، منقرض می شوند. سازگاری هایی که برای کنارآمدن با تغییرات فصلی صورت می گیرند، ممکن است از موجودی به موجود دیگر متفاوت باشند. برخی گیاهان که برای بقا در زمستان به خواب می روند، ساختارهایی حفاظت شده، مانند جوانه های محکم روی سرشاخه ها، یا پیازهای زیرزمینی دارند. این ساختارها ممکن است مواد غذایی ذخیره کنند تا در بهار بعد، رشد به سرعت آغاز شود. مثلاً، هویج برای این منظور قند ذخیره می کند. برخی جانوران، مانند پرستوها مهاجرت می کنند، درحالی که سایر جانوران، مانند موش زمستان خواب، با زمستان خوابی دمای بدن و ضربان قلب خود را در طول زمستان پایین می آورند. سازگاری هایی نیز براثر تکامل جانور و تبدیل آن به شکارچی کارا نیز رخ می دهد. شکارچی ممکن است برای کشتن چشمان رو به جلو، بنیایی دقیق، بویایی قوی، پنجه ها، چنگال یا نوک داشته باشد. شکار نیز براثر تکامل سازگاری می یابد. شکار ممکن است برای افزایش میدان دید، چشمانی در طرفین، شنوایی دقیق، و حس بویایی قوی داشته باشد، به آسانی پرواز کند، شب فعال باشد، یا به راحتی خود را استتار کند. سازگاری نتیجۀ انتخاب طبیعی است. گوناگونی ارثی معمولاً در یک گونه رخ می دهد. اگر محیط تغییر یابد، مثلاً زمستان سخت تر شود، افرادی با ژن های مناسب تر برای بقا و تولیدمثل در مقایسه با دیگران، که فاقد این ژن هایند، توفیق بیشتری برای انتقال ژن ها به زاده ها دارند و بنابراین، برخی ژن ها در یک گونه فراوان تر و منجربه تغییر تکاملی می شود. درنتیجه آن گونه با محیطِ تغییریافته بهتر سازگار می شود.
پیامدهای سازگاری. سازگاری، افرادی پدید می آورد که خصوصیات ژنتیکی شان موجب می شود بقا و تولیدمثل کارآمدتری داشته باشند. پنجه های پرده دار اردک یا سمور آبی سازگاری هایی برای زندگی در آب اند و جانور به سبب آن ها بهتر شنا می کند. در فیزیولوژی، سازگاری در اندام های حسی زمانی رخ می دهد که حساسیت آن اندام در پاسخ به تغییرات محیطی تغییر یابد. افزایش اندازه مردمک چشم برای گرفتن نور بیشتر در شب از این جمله است.