بیدار دل ٠ بیدار هوش ٠ بیدار مغز ٠ کنایه از عاقل و هوشیار ٠
بیدار خاطر
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
بیدارخاطر. [ طِ ] ( ص مرکب ) بیداردل. بیدارهوش. بیدارمغز. کنایه از عاقل و هوشیار. ( آنندراج ) :
بیدارخاطران که جهان آزموده اند
ایمن بخوابگاه جهان کم غنوده اند.
بیدارخاطران که جهان آزموده اند
ایمن بخوابگاه جهان کم غنوده اند.
میرخسرو.
و رجوع به بیداردل شود.کلمات دیگر: