رفتن و گم شدن در زمین یا خوردن چیزی را به پیش دهان و دندان پیشین .
مطع
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
مطع. [ م َ ] ( ع مص ) رفتن و گم شدن در زمین. || خوردن چیزی را به پیش دهان و دندان پیشین. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).
کلمات دیگر: