عبارتست از کسی که آفریدگار عزوعلا مر او را وساوس و خاطرات نفس و پیوند با اغیار رهائی بخشوده باشد.
طاهر باطنی
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
طاهر باطنی. [ هَِ رِ طِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) عبارت است از کسی که آفریدگار عزّ و علا، مر او را از وساوس و خاطرات نفس و پیوند با اغیار، رهائی بخشوده باشد. ( کشاف اصطلاحات الفنون ). رجوع به طاهرالباطن شود.
کلمات دیگر: