آبی و نخلی که از پیش از آن بنی سعد بن زید مناه بود و سپس بتصرف رباب و بقولی بتصرف بنی الصیدا از بنی اسد در آمده است
ضارج
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
ضارج. [ رِ ] ( اِخ ) جایگاهی است بین مدینه و یمن. ( معجم البلدان ).
ضارج. [ رِ ] ( اِخ ) آبی و نخلی که از پیش ازآن ِ بنی سعدبن زید مناة بود و سپس به تصرف رباب و بقولی بتصرف بنی الصیداء از بنی اسد درآمده است. ( معجم البلدان ). و رجوع به عیون الاخبار ج 1 ص 143 و 144 شود.
ضارج. [ رِ ] ( اِخ ) آبی و نخلی که از پیش ازآن ِ بنی سعدبن زید مناة بود و سپس به تصرف رباب و بقولی بتصرف بنی الصیداء از بنی اسد درآمده است. ( معجم البلدان ). و رجوع به عیون الاخبار ج 1 ص 143 و 144 شود.
ضارج . [ رِ ] (اِخ ) آبی و نخلی که از پیش ازآن ِ بنی سعدبن زید مناة بود و سپس به تصرف رباب و بقولی بتصرف بنی الصیداء از بنی اسد درآمده است . (معجم البلدان ). و رجوع به عیون الاخبار ج 1 ص 143 و 144 شود.
ضارج . [ رِ ] (اِخ ) جایگاهی است بین مدینه و یمن . (معجم البلدان ).
کلمات دیگر: