ثابت دیرینه
طادیه
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
( طادیة ) طادیة. [ ی َ ] ( ع ص )مقلوب واطدَة، ثابت ِ دیرینه. یقال ، عادَة طادِیة؛ ای ثابته قدیمة. ج ، طیادِی. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ).
طادیة. [ ی َ ] (ع ص )مقلوب واطدَة، ثابت ِ دیرینه . یقال ، عادَة طادِیة؛ ای ثابته قدیمة. ج ، طیادِی . (منتهی الارب ) (آنندراج ).
کلمات دیگر: