کنایه از بت پرستان و خلاف مذهب حق باشد و طائف. ثنویان که نور و ظلمت را خدا گویند و خالق خیر و شر نامند .
ظلمتیان
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
ظلمتیان. [ ظُ م َ ] ( اِ مرکب ) کنایه از بت پرستان و مخالفان مذهب حق باشد و طائفه ثنویان که نور و ظلمت را خداگویند و خالق خیر و شر نامند. ( آنندراج ) ( برهان ).
کلمات دیگر: