ابن محمد ابن علی ٠ محدث است
ضباح
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
ضباح . [ ض ُ ] (اِخ ) جایگاهی است . (منتهی الارب ).
ضباح . [ ض ُ ] (ع اِ) بانگ روباه . (منتهی الارب ) (منتخب اللغات ). || آواز دم اسب ، و آن غیر صهیل و غیر حمحمه است . || بانگ بوم . || (اِخ ) نام مردی . (منتهی الارب ).
ضباح . [ ض ُ ] (ع مص ) ضَبح . (منتهی الارب ). برآوردن و شنوانیدن اسبان آواز خود را در دویدن یا پویه . (منتهی الارب ). || بانگ کردن روباه . (مهذب الاسماء) (زوزنی ) (تاج المصادر).
ضباح. [ ض ُ ] ( اِخ ) جایگاهی است. ( منتهی الارب ).
ضباح. [ ض ُ ] ( ع اِ ) بانگ روباه. ( منتهی الارب ) ( منتخب اللغات ). || آواز دم اسب ، و آن غیر صهیل و غیر حمحمه است. || بانگ بوم. || ( اِخ ) نام مردی. ( منتهی الارب ).
ضباح. [ ض ُ ] ( ع مص ) ضَبح. ( منتهی الارب ). برآوردن و شنوانیدن اسبان آواز خود را در دویدن یا پویه. ( منتهی الارب ). || بانگ کردن روباه. ( مهذب الاسماء ) ( زوزنی ) ( تاج المصادر ).
ضباح. [ ض َب ْ با ] ( اِخ ) ابن اسماعیل کوفی. محدّث است. ( منتهی الارب ).
ضباح. [ ض َب با] ( اِخ ) ابن محمدبن علی. محدث است. ( منتهی الارب ).
ضباح. [ ض ُ ] ( ع اِ ) بانگ روباه. ( منتهی الارب ) ( منتخب اللغات ). || آواز دم اسب ، و آن غیر صهیل و غیر حمحمه است. || بانگ بوم. || ( اِخ ) نام مردی. ( منتهی الارب ).
ضباح. [ ض ُ ] ( ع مص ) ضَبح. ( منتهی الارب ). برآوردن و شنوانیدن اسبان آواز خود را در دویدن یا پویه. ( منتهی الارب ). || بانگ کردن روباه. ( مهذب الاسماء ) ( زوزنی ) ( تاج المصادر ).
ضباح. [ ض َب ْ با ] ( اِخ ) ابن اسماعیل کوفی. محدّث است. ( منتهی الارب ).
ضباح. [ ض َب با] ( اِخ ) ابن محمدبن علی. محدث است. ( منتهی الارب ).
ضباح . [ ض َب ْ با ] (اِخ ) ابن اسماعیل کوفی . محدّث است . (منتهی الارب ).
ضباح . [ ض َب با] (اِخ ) ابن محمدبن علی . محدث است . (منتهی الارب ).
کلمات دیگر: