( صفت ) ۱ - فریب دهنده خردمند . ۲ - سخت فریبنده .
عاقل فریب
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
عاقل فریب. [ق ِ ف ِ / ف َ ] ( نف مرکب ) فریب دهنده عاقل. آنکه خردمند را بفریبد مفتون سازنده. سخت فربینده :
اگرچه نار سیمین گشت سیبم
همان عاشق کش عاقل فریبم.
اگرچه نار سیمین گشت سیبم
همان عاشق کش عاقل فریبم.
نظامی.
فرهنگ عمید
۱. فریب دهندۀ عاقل.
۲. [مجاز] بسیار جذاب.
۲. [مجاز] بسیار جذاب.
کلمات دیگر: