( صفت ) کسی که ضمیر او به نور عرفان روشن است عارف دل .
عارف اندرون
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
عارف اندرون. [ رِ اَ دَ ] ( ص مرکب ) عارف دل. کسی که ضمیر او بنورعرفان روشن است :
خانه آبادان برون باید نه بیرون پر نگار
مردی عارف اندرون را گو برون ویرانه باش.
خانه آبادان برون باید نه بیرون پر نگار
مردی عارف اندرون را گو برون ویرانه باش.
سعدی ( خواتیم ).
کلمات دیگر: