بخت بد طالع نحس طالع نگون
طالع بد
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
طالع بد. [ ل ِ ع ِ ب َ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) بخت بد. طالع نحس. طالع نگون. بخت نامیمون :
طالع بد بود و بداختر شدم
نامزد کوی قلندر شدم.
طالع بد بود و بداختر شدم
نامزد کوی قلندر شدم.
نظامی.
پیشنهاد کاربران
بخت دندان خای. [ ب َ ت ِ دَ ] ( ترکیب وصفی، اِ مرکب ) کنایه از طالع ناموافق و بخت نامساعد. ( برهان قاطع ) ( آنندراج ) . بخت بد و ناموافق. ( شرفنامه ٔ منیری ) . طالع ناموافق و نامساعد. ( ناظم الاطباء ) :
چون کنار شمع بینی ساق من دندانه وار
ساق من خائید گوئی بخت دندان خای من.
خاقانی.
چون کنار شمع بینی ساق من دندانه وار
ساق من خائید گوئی بخت دندان خای من.
خاقانی.
کلمات دیگر: