تیاتر موزیکال

تئاتر موزیکال گونه ای از تئاتر است که ترکیبی از موسیقی، دیالوگ و رقص می باشد. محتوای اساسی این گونه تئاتر می تواند دربارهٔ مسائل طنز، عشق و نفرت باشد. همچنین خود داستان نیز می توان از طریق ادای کلمات، موسیقی و حرکت دارای جنبه های سرگرمی باشد. امکان دارد تئاتر موزیکال و اپرا از دیدگاه برخی یکسان باشد و این بدین دلیل باشد که اهمیت یکسانی به موسیقی در برابر گفتگو بر اساس دیالوگ می دهند.

تئاتر موزیکال (music theatre)
اجرای تئاتری موسیقی آوازی به گونه ای که اپرای سنتی را، از نظر سبک و موضوع اثر، به چالش می گیرد. تئاتر موزیکال با بهره مندی از سنت های تماشاخانۀ انگلیسی، کابارۀ اروپایی، و زینگشپیل۱ آلمانی در دوران رکود اقتصادی دهه های ۱۹۲۰ و ۱۹۳۰ به منزلۀ اپرای طبقۀ کارگر شکوفا شد. در آلمان اپرای سه پولی۲(۱۹۲۸) برشت۳ ـ وایل۴، در امریکا موزیکال هایی با موضوع اختلاف طبقاتی مانند پورگی و بِس۵ (۱۹۳۵) از گرشوین۶؛ و در سینما زیر بام های پاریس۷ (۱۹۳۰، موسیقی از رائول مورتی۸) و آزادی از آن ماست۹ (۱۹۳۱، موسیقی از ژرژ اوریک۱۰) به کارگردانی رنه کلر۱۱، از آثار برجستۀ تئاتر موزیکال بودند. در دهه های ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ در انگلستان آهنگ سازانی همچون اَلگزاندر گور۱۲، هریسون برت ویسل۱۳، و پیتر ماکسول دیویس۱۴ آثار شاخصی برای تئاتر موزیکال نوشتند و برت ویسل و دیویس برای گسترش گنجینۀ تئاتر موزیکال، گروه «بازیگران پیِرو۱۵» را تشکیل دادند (که بعد به «فایرز آو لاندن۱۶» تغییر نام داد). هِنتسه۱۷ (مقالۀ خوک ها۱۸، ۱۹۶۸)، بریو۱۹ (رسیتال اول۲۰، ۱۹۷۲) و لیگِتی۲۱ (گران ماکابر (ماکابر بزرگ)۲۲، ۱۹۷۸) از آهنگ سازان دیگری اند که به فضای اجتماعی ناآرام سال های پس از ۱۹۶۸ پرداخته اند. از ۱۹۷۰ به بعد تئاتر موزیکال قالب مناسبی برای برنامه های موسیقی کوتاه بخش مددکاری مراکز هنری و سالن های اپرای دولتی نشان داده است.
SingspielDie Dreigroschenoper/The Threepenny OperaBrechtWeillPorgy and BessGershwinSous Les toits de Paris/Under the Roofs of ParisRaoul MorettiA Nous la Liberté/Freedom for UsGeorges AuricRené ClairAlexander GoehrHarrison BirtwistlePeter Maxwell DaviesPierrot PlayersThe Fires of LondonHenzeEssay on PigsBerioRecital ILigetiLe Grand Macabre/The Great Macabre