بِلاروسی (Belorussian)
(یا: روس سفید) هریک از گروه های قوم اسلاو شرقی. اینان رابطه ای نزدیک با روس ها (روس های بزرگ) و اوکراینی ها دارند و در بلاروس و مناطق اطراف آن زندگی می کنند. زبان بلاروسی، که زبانی بالتی ـ اسلاوی است، به خانوادۀ زبان های هندواروپایی تعلق دارد. حدود ۱۰میلیون نفر، ازجمله عده ای در لهستان، به این زبان سخن می گویند. خط این زبان سیریلیک است. ادبیات روس سفید از قرن ۱۱م آغاز می شود. روس های سفید از تبار قبایل اسلاو شرقی هستند که در فاصلۀ میان قرون ۶ـ۷م به این منطقه وارد شدند. آن ها تا ۱۲۴۰م زیر سلطۀ کیِف بودند، یعنی تا زمانی که سرزمین های بلاروس را دوک نشین لیتوانی تصرف کرد. زبان بلاروسی تا ۱۵۶۹، یعنی تا زمانی که دوک نشین مزبور با لهستان متحد شد، زبان رسمی آن بود. کلیسای ارتدوکس بلاروس و براتستوس دربرابر نفوذ کلیساهای کاتولیک و فرهنگ لهستانی مقاومت کرد و اکثریت بلاروس ها روس و ارتدوکس باقی ماندند. در قرن ۱۸م، کاترین کبیر بلاروس را به تسخیر خود درآورد، اما بخش غربی آن زیر حاکمیت لهستان باقی ماند (۱۹۲۱ـ۱۹۳۹).