منزلت و مقام دادن
جایگه ساختن
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
جایگه ساختن. [ گ َه ْ ت َ ] ( مص مرکب ) منزلت و مقام دادن. رتبه دادن :
بدو گفت اگر شاهرا درخورم
یکی نامور پاک خوالیگرم
چو بشنید ضحاک بنواختش
ز بهر خورش جایگه ساختش.
به اندازه بر جایگه ساختشان.
بقدر هنر جایگه ساختش.
وزان پس بپرسید و بنواختش
یکی نامور جایگه ساختش.
بدو گفت اگر شاهرا درخورم
یکی نامور پاک خوالیگرم
چو بشنید ضحاک بنواختش
ز بهر خورش جایگه ساختش.
فردوسی.
فریدون بپرسید و بنواختشان به اندازه بر جایگه ساختشان.
فردوسی.
درم داد و تشریف و بنواختش بقدر هنر جایگه ساختش.
سعدی.
|| منزل دادن. مُقام دادن : وزان پس بپرسید و بنواختش
یکی نامور جایگه ساختش.
فردوسی.
کلمات دیگر: