خاک نصیب صاحب قسمت از خاک
خاک بهر
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
خاک بهر. [ ب َ ] ( ص مرکب ) خاک نصیب. صاحب قسمت از خاک. بهره ور از خاک. با نصیب از خاک :
چرا چون گنج قارون خاک بهری
نه استاد سخنگویان دهری ؟
چرا چون گنج قارون خاک بهری
نه استاد سخنگویان دهری ؟
نظامی.
کلمات دیگر: