پاشیدن دانه ٠ پراکندن دانه
دانه فشاندن
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
دانه فشاندن. [ ن َ / ن ِ ف ِ دَ ] ( مص مرکب ) پاشیدن دانه. پراکندن دانه. افشاندن دانه. ریختن دانه :
هر که دانه نفشاند بزمستان در خاک
ناامیدی بود از دخل بتابستانش.
هر که دانه نفشاند بزمستان در خاک
ناامیدی بود از دخل بتابستانش.
سعدی.
کلمات دیگر: