شیئی که عمل خاریدن بر آن واقع شده شیئی که حالت خاریدن پیدا کرده .
خاریده
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
خاریده. [ دَ / دِ ] ( ن مف ) شیئی که عمل خاریدن بر آن واقع شده. شیئی که حالت خاریدن پیدا کرده :
جوئی که در این گل خرابست
خاریده باد و چاک آبست.
جوئی که در این گل خرابست
خاریده باد و چاک آبست.
نظامی.
کلمات دیگر: