باران نیکو بارند. بلا فصل
داجنه
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
( داجنة ) داجنة. [ ج ِ ن َ ] ( ع ص ) تأنیث داجن. || باران نیکوبارنده بلافصل. ( منتهی الارب ). باران پیوسته. || گوسپند و کبوتر که اهلی باشد. کبوتر دست آموز. ( ناظم الاطباء ).
داجنة. [ ج ِ ن َ ] (ع ص ) تأنیث داجن . || باران نیکوبارنده ٔ بلافصل . (منتهی الارب ). باران پیوسته . || گوسپند و کبوتر که اهلی باشد. کبوتر دست آموز. (ناظم الاطباء).
پیشنهاد کاربران
استعاره از mmeessii کاربر مادر جنده تخمه حرام ویکی صداست
کلمات دیگر: