<div class="boxBd">دابغ. [ ب ِ ] ( ع ص ) نعت فاعلی از دباغت. پیراینده : و لاشی دابغ للمعدة مثله ( مثل بلیلج ). ( ابن البیطار ). رب الحصرم دابغللمعدة. ( ابن البیطار ).<br><hr>دابغ. [ ب ِ ] ( اِخ ) مردی معروف از ربیعه. او را حدیثی است. ( از منتهی الارب ).</div>

دابغ. [ ب ِ ] ( ع ص ) نعت فاعلی از دباغت. پیراینده : و لاشی دابغ للمعدة مثله ( مثل بلیلج ). ( ابن البیطار ). رب الحصرم دابغللمعدة. ( ابن البیطار ). دابغ. [ ب ِ ] ( اِخ ) مردی معروف از ربیعه. او را حدیثی است. ( از منتهی الارب ).

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">مردی معروف از ربیعه</div>

فرهنگ فارسی

<p><span class=""hl"">دابغ.</span> [ ب ِ ] (اِخ ) مردی معروف از ربیعه . او را حدیثی است . (از منتهی الارب ).<br></p>

دابغ. [ ب ِ ] (اِخ ) مردی معروف از ربیعه . او را حدیثی است . (از منتهی الارب ).

<p><span class=""hl"">دابغ.</span> [ ب ِ ] (ع ص ) نعت فاعلی از دباغت . پیراینده <span class=""hl"">:</span> و لاشی ٔ دابغ للمعدة مثله (مثل بلیلج ). (ابن البیطار). رب الحصرم دابغللمعدة. (ابن البیطار).<br></p>

دابغ. [ ب ِ ] (ع ص ) نعت فاعلی از دباغت . پیراینده : و لاشی ٔ دابغ للمعدة مثله (مثل بلیلج ). (ابن البیطار). رب الحصرم دابغللمعدة. (ابن البیطار).