گاه بست

کوه گاه بست نام کوهی است در جنوب ایران.
محمدیان، کوخردی، محمد. (شهرستان بستک و بخش کوخرد) ج۱. چاپ اول، دبی: سال انتشار ۲۰۰۵ میلادی.
نگاره از: محمد محمدیان.
محمد، صدیق «تارخ فارس» صفحه های (۵۰ ـ ۵۱ ـ ۵۲ ـ ۵۳)، چاپ سال ۱۹۹۳ میلادی.
الکوخردی، محمد، بن یوسف، (کُوخِرد حَاضِرَة اِسلامِیةَ عَلی ضِفافِ نَهر مِهران Kookherd, an Islamic District on the bank of Mehran River) الطبعة الثالثة، دبی: سنة ۱۹۹۷ للمیلاد.
این کوه در شمال شهر بستک در استان هرمزگان قرار دارد. واژه گاه در نام این روستا در گویش لارستانی همانند زبان پهلوی به معنی قطب شمال است.
از تنگ بستک و از قله نمکی شروع می شود و در امتداد روستای کوهیج و میستان مشرف بر روستای عماده ده یا «روستای سیده» در صحرای باغ خاتمه می یابد.
این کوه بزرگ از طرف مشرق به کوه هرمزان (هرمیزان) متصل است و کوه هرمزان نیز به رشته کوه ناخ می پیوندد. کوه ناخ بزرگ ترین کوهی است که در بخش کوخرد واقع شده و تمام روستاهای بخش کوخرد در پسکرانه های این کوه واقع است.بر فراز کوهاه بست گاه در زمستان ها احتمال بارش برف نیز هست. کوه کاملاً مشجر است و درخت های مختلفی در آن وجود دارد. در قله کوه پشتخه ای (پُشته) ای وجود دارد که در آن درختان بنه (برکو)، بادام کوهی (اخور)، اذلک (میوه ای است شبیه گیلاس اما ریز)، انجیر کوهی، کورِ و سلم و سُمر و کنار، نادر (مورد) و انواع انجیر یافت می شود که دانه آن ها برای ترشی و برگشان برای بورانی استفاده می شود.