قراجه قیه
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
قراجه قیه . [ ق َ ج ِ ق َ ی َ ] (اِخ ) دهی از دهستان چهاراویماق بخش قره آغاج مراغه . واقع در 17500گزی شمال باختری قره آغاج و 7000 گزی جنوب شوسه ٔ مراغه به میانه . موقع جغرافیایی آن کوهستانی و معتدل مالاریایی و سکنه ٔ آن 295 تن است . آب آن از رودخانه و محصول آن غلات ، نخود، بزرک و شغل اهالی زراعت و صنایع دستی آنان جاجیم بافی است .راه مالرو دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4).
قراجه قیه . [ ق َ ج ِ ق َ ی َ ] (اِخ ) دهی از دهستان سراجو بخش مرکزی شهرستان مراغه . واقع در24هزارگزی جنوب خاوری مراغه و 5هزارگزی جنوب شوسه ٔ مراغه به سراسکند. موقع جغرافیایی آن کوهستانی و معتدل و سکنه ٔ آن 314 تن است . آب آن از قنات و چشمه و محصول آن غلات ، چغندر، نخود، زردآلو و شغل اهالی زراعت و صنایع دستی آنان جاجیم بافی است .راه مالرو دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4).
قراجه قیه. [ ق َ ج ِ ق َ ی َ ] ( اِخ ) دهی از دهستان چهاراویماق بخش قره آغاج مراغه. واقع در 17500گزی شمال باختری قره آغاج و 7000 گزی جنوب شوسه مراغه به میانه. موقع جغرافیایی آن کوهستانی و معتدل مالاریایی و سکنه آن 295 تن است. آب آن از رودخانه و محصول آن غلات ، نخود، بزرک و شغل اهالی زراعت و صنایع دستی آنان جاجیم بافی است.راه مالرو دارد. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4 ).