تجربه نزدیک به مرگ

تجربه نزدیک مرگ (به انگلیسی: Near-death Experience) (به صورت مخفف: NDE) یک تجربهٔ شخصی است که ممکن است شامل احساساتی مثل احساس خروج از بدن، احساس شناور بودن، سکوت کامل، احساس امنیت و گرما، تجربهٔ از هم پاشیدگی، دیدن تونل، دیدن نور، دیدن بستگان فوت شده و غیره باشد. این پدیده در بسیاری مواقع هنگام فرارسیدن احتمالی یک مرگ قریب الوقوع برای انسان رخ می دهد، اما به علت های بسیار دیگر نیز می تواند رخ دهد.
یک صدای ناخوشایند اولین ادراک حسی است که گزارش شده است.
احساس مردن
تجربه خروج از بدن: حس شناورشدن در بالای بدن و دیدن فضای مجاور
حس حرکت بطرف بالا از میان تونلی از نور یا راهروی دراز و باریک
ملاقات با بستگانی که فوت کرده اند یا اشخاص روحانی
مرور خاطرات دوران زندگی
احساس بازگشت به بدن همراه با بی میلی
نظریه های مختلف روان شناسانه، فیزیولوژیکی، عصب شناسی و الهیاتی برای توجیه این پدیده ارائه شده است. این پدیده همچنان از موضوعات مورد بررسی علمی است. تحقیقاتی که در حوزهٔ علوم اعصاب در مورد تجربهٔ نزدیک مرگ انجام شده، چنین نشان داده است که این تجربه، در واقع یک حالت توهم است که در اثر عوامل مختلفِ فیزیولوژیکی و روانشناسی رخ می دهد.
شامل احساسات مختلفی از جدا شدن از بدن گرفته تا احساس شناور شدن، وحشت زیاد، آرامش مطلق، امنیت، حرارت، تجربه از هم پاشیدگی کامل و رؤیت نور؛ که برخی افراد آن را خدا یا وجود روحانی تلقی می کنند. بعضی افراد و فرهنگ ها تجربه نزدیک مرگ را یک نگاه آنی روحانی و ماوراءالطبیعه به زندگی پس از مرگ می دانند و شاید همان مکاشفه در فرهنگ و ادبیات ایران باشد.
تجربه نزدیک مرگ پدیده ای است که در رشته های فراروان شناسی، روانشناسی، روانپزشکی و طب بیمارستانی ‏(en)‏ مطالعه می شود. چنین مواردی معمولاً بعد از اینکه فردی مرگش از لحاظ بالینی قطعی شده یا خیلی نزدیک به مرگ است گزارش شده است. از این رو آن را تجربه نزدیک مرگ نامیدند. هر چند ممکن است این تجربیات به طور خودبخودی و در مواقعی که رویداد تهدیدکننده زندگی رخ نمی دهد نیز روی دهد.