نعت مفعولی از برزیدن عمل کرده .
برزیده
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
برزیده. [ ب َ دَ / دِ ] ( ن مف ) نعت مفعولی از برزیدن ، کرده. عمل کرده. معمول داشته : و سلوک شیوه رشاد ببرزیده. ( جهانگشای جوینی ). و رجوع به برزیدن شود.
پیشنهاد کاربران
انتخاب شده
کلمات دیگر: