می پرستی
فارسی به انگلیسی
فرهنگ فارسی
علاقه مفرط بنوشیدن شراب .
لغت نامه دهخدا
می پرستی. [ م َ / م ِ پ َ رَ ] ( حامص مرکب ) صفت و پیشه می پرست. باده گساری. می خوارگی :
تا می پرستی پیشه موبد است
تا بت پرستی پیشه برهمن.
که نتوان کرد با یکدل دو مستی.
چه حاجت بود می چو مستی بود.
مردن عاقلان ز مستی به.
تا می پرستی پیشه موبد است
تا بت پرستی پیشه برهمن.
فرخی.
مشو شیرین پرست ار می پرستی که نتوان کرد با یکدل دو مستی.
نظامی.
ز مستی همه می پرستی بودچه حاجت بود می چو مستی بود.
امیرخسرو.
بت پرستی ز می پرستی به مردن عاقلان ز مستی به.
اوحدی.
و رجوع به می پرست شود.فرهنگ عمید
اشتیاق بسیار به نوشیدن باده داشتن.
کلمات دیگر: