جمع سینینیه . و آن درختی است
سینین
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
سینین. ( ع اِ ) ج ِ سینینیة، درختی است. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ). رجوع به سینینیة شود.
دانشنامه اسلامی
[ویکی الکتاب] معنی سِینِینَ: سینا - سرزمین سینا(سرزمینی که کوه طور که محل مناجات حضرت موسی (علی نبینا و علیه السلام ) با خدای تعالی بود در آن واقع است)
ریشه کلمه:
سینین (۱ بار)
«سینینَ» را بعضی جمع «سینه» به معنای «درخت» دانسته اند، و با توجّه به این که «طور» به معنای «کوه» است، مفهوم آن کوه پر درخت می شود. بعضی نیز گفته اند: «سینین» اسم زمینی است که آن کوه بر آن قرار دارد. بعضی نیز گفته اند: «سینین» به معنای پر برکت و زیبا است، و لغتی است به زبان اهل حبشه (روح المعانی، جلد 30، صفحه 173).
ریشه کلمه:
سینین (۱ بار)
«سینینَ» را بعضی جمع «سینه» به معنای «درخت» دانسته اند، و با توجّه به این که «طور» به معنای «کوه» است، مفهوم آن کوه پر درخت می شود. بعضی نیز گفته اند: «سینین» اسم زمینی است که آن کوه بر آن قرار دارد. بعضی نیز گفته اند: «سینین» به معنای پر برکت و زیبا است، و لغتی است به زبان اهل حبشه (روح المعانی، جلد 30، صفحه 173).
wikialkb: سِینِین
کلمات دیگر: