حالت چهره

حالت چهره به جایگاه یا جابجایی ماهیچه های صورت در زیر پوست مربوط است و می تواند انتقال دهندهٔ احساسات یک فرد برای بیننده باشد. حالت چهره خود نوعی ارتباط غیرکلامی است. حالت چهره از ابزارهای اولیهٔ برقراری ارتباط در انسان ها است اما این پدیده در دیگر پستانداران و حتی دیگر گونه ها هم دیده شده است. دگرگونی حالت چهره معمولاً با یک تجربهٔ احساسی برای مغز همراه است که در این مسئه بادامهٔ مغز به شدت در تشخیص آن نقش دارد.
فلج بل
طبقه بندی هیجان ها
خنده
برای نمونه شمار دفعات پلک زدن می تواند بیانگر این باشد که فرد عصبی است یا دارد دروغ می گوید. در کتاب زبان بدن ایرانی تذکر داده شده است که این مسئله با توجه به ده سال تحقیق گسترده هیچ دلیل واضحی برای این مورد وجود ندارد. البته محققین آمریکایی و اروپایی هم به این مهم اشاره نموده اند. بیماری عادت تیک عصبی و حساسیت یا نقش بازی کردن و موارد دیگری می تواند به ایندایرهرفتار وتفاسیر اضافه شود و همچنینتفاسیر دیگر
برای تغییر حالت چهره باید ماهیچه های صورت که به پوست و نیام صورت متصل اند حرکت کنند و با ایجاد خط و تا در پوست صورت حالتی را برای چهره به وجود آورند مانند حرکت ابروها و دهان. ماهیچه گیجگاهی، ماهیچه جوشی، ماهیچه بالی درونی و ماهیچه بالی جانبی که بیشتر در هنگام جویدن کاربرد دارند می توانند در حالت چهره تأثیرگذار باشند. این ماهیچه ها همگی در نخستین مراحل رشد به وجود آمده اند (قوس حلقی).
دو مسیر در مغز برای بیان حالت چهره وجود دارد، اگر حالت چهره ارادی باشد، اطلاعات از قشر حرکتی اولیه تا راه هرمی به ویژه راه قشری-پیازی می رود. اگر اطلاعات در این مسیر حرکت کند حالتی که در چهرهٔ فرد ایجاد می شود کاملاً ارادی و آگاهانه است.