کلمه جو
صفحه اصلی

بدیع بلخی

فرهنگ فارسی

ابو محمد بدیع بن محمد بن محمود بلخی از شاعران نیمه دوم قرن چهارم هجری و معاصر طاهر بن فضل بن محمد چغانی و همچنین معاصر دقیقی بوده است .

لغت نامه دهخدا

بدیع بلخی. [ ب َ ع ِ ب َ ] ( اِخ ) ابومحمد بدیعبن محمدبن محمود بلخی. از شاعران نیمه دوم قرن چهارم هجری و معاصر طاهربن فضل بن محمد چغانی ( درگذشته بسال 381 هَ. ق. ) و همچنین معاصر دقیقی بوده است. از اشعار او در لباب الالباب چ لیدن ج 2صص 22 - 23 چ سعید نفیسی ص 260 و مجمعالفصحا صص 174 -175 آمده است. رجوع به این دو متن و فرهنگ سخنوران و تاریخ ادبیات در ایران تألیف صفا ج 1 ص 426 شود.

دانشنامه عمومی

ابومحمد بدیع بن محمد بن محمود بلخی شاعر خراسانی نیمه دوم سده چهارم هجری است. او مدح کننده طاهر چغانی (مرگ: ۳۸۱ (هجری)) و هم روزگار با دقیقی و مُنجیک تِرمِذی بود. مثنوی پندنامه انوشیروان را از او می دانند. شعرهای او در لباب الالباب و مجمع الفصحا آمده است. شعر زیر از اوست:
محمد دبیرسیاقی، پیشاهنگان شعر پارسی، انتشارات علمی و فرهنگی
لغتنامه دهخدا


کلمات دیگر: