بیابان نورد ٠ طی کنند. بیابان ٠ که در بیابان رود بسیار سیر ٠
بیابان بر
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
بیابان بر. [ ب ُرْ ] ( نف مرکب ) بیابان نورد. طی کننده بیابان. که در بیابان رود. بسیارسیر :
باد چون عزم اوست در ناورد
زآن بیابان بر است و کوه نورد.
باد چون عزم اوست در ناورد
زآن بیابان بر است و کوه نورد.
مختاری.
کلمات دیگر: