نداشتن کفن . یا فقر و ناداری بیش از حد
بی کفنی
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
بی کفنی. [ ک َ ف َ ] ( حامص مرکب ) نداشتن کفن. || فقر و ناداری بیش از حد.
- امثال :
ازبی کفنی زنده ایم. رجوع به کفن شود.
- امثال :
ازبی کفنی زنده ایم. رجوع به کفن شود.
کلمات دیگر: