مهتاب کرامتی متولد تهران بازیگر و تهیه کننده سینما .سفیر حسن نیت یونیسف در ایران. فعال اجتماعی در زمینه حقوق کودکان و توانمندسازی زنان میباشد
بازیگر
تهیه کنندهٔ فیلم
کنشگر حقوق کودکان
مدیر هنری
بشردوست
مهتاب کرامتی (۲۵ مهر ۱۳۴۹، تهران) بازیگر، تهیه کنندهٔ فیلم، کنشگر حقوق کودکان، بشردوست و مدیر هنری ایرانی است که از ۱ سپتامبر ۲۰۰۶/ ۱۰ شهریور ۱۳۸۵ سفیر حسن نیّت و صلحِ یونیسف می باشد.
کرامتی دانش آموختهٔ میکروبیولوژی و دوره دیدهٔ بازیگری به سال ۱۳۷۵ نزد امین تارخ است. او از ۱۳۷۶ با بازی در مردان آنجلس به تلویزیون رفت و شناخته شد، مردی از جنس بلور (۱۳۷۷) نخستین حضورش در سینما بود و در ۱۳۸۰–۸۱ در نمایش هایی به کارگردانی مجید جعفری بازی کرد. کرامتی نقش اصلی زن را در شماری فیلم های درام و تاریخی بازی کرده. نقش های شناخته ترش عبارت است از فیروزه در بیست (۱۳۸۷) که برایش سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل زن از ۲۷امین جشنواره فیلم فجر گرفت، آسیه در آلزایمر (۱۳۸۹)، آوا در زندگی خصوصی آقا و خانم میم (۱۳۹۰)، رؤیای فرزند چهارم (۱۳۹۱)، سارا در اشباح (۱۳۹۲)، منیره در عصر یخبندان (۱۳۹۳)، مادر در ماجان (۱۳۹۳) و مینوی جاده قدیم (۱۳۹۶). از نقش های ماندگارش در تلویزیون، پس از هلن در مردان آنجلس (۱۳۷۶)، شخصیت لیالی در مجموعهٔ تلویزیونی خاک سرخ (۱۳۸۰-۱۳۷۹) ساختهٔ ابراهیم حاتمی کیاست که در مقابل پرویز پرستویی بازی کرد. دیگر بازی های چشمگیرش در فیلم های مرد بارانی (۱۳۷۸) که برای آن نامزد بهترین بازیگر نقش اول زن در ۱۸امین جشنواره فیلم فجر شد، پاداش سکوت (۱۳۸۵)، تردید (۱۳۸۷)، اسب حیوان نجیبی است (۱۳۹۰)، ناخواسته (۱۳۹۲)، ارغوان (۱۳۹۳) و مزار شریف (۱۳۹۳) بوده است.در سال ۱۳۹۳ از پرکارترین ستاره های سینمای ایران نام گرفت، در ۱۳۹۵ با سرمایه گذاری در مستند واقعی صفر تا سکو وارد تهیه کنندگی فیلم شد. کرامتی جز در حقوق کودکان و همکاری با یونیسف، از کنشگران حقوق زنان و امور اجتماعی آنان است، به مدیریت هنری و داوری روی آورده، به دکلمه خوانی پرداخته و در صنعت پوشاک و طراحی مد نیز فعالیت دارد.
زادهٔ ۲۵ مهر ۱۳۴۹/ ۱۷ اکتبر ۱۹۷۰ در ملایر، از کودکی به بازیگری دلبستگی داشت و همراه خواهر بزرگترش به بازی و تمرین در خانه می پرداخته است. نمایش های آن دو بر پایهٔ کتاب هایی بوده که می خواندند، «... که بیشتر شبیه یک بازی بود، برایم به صورت یک خاطره خوش باقی مانده است.» «او همیشه لیدر بود؛ ولی کار خیلی جالبی که می کردیم این بود که هر بار شخصیت های نمایش ها را جابه جا می کردیم. یعنی هر بار که نمایشی را دوبار اجرا می کردیم، جای شخصیت ها را با هم عوض کرده و هر دوی ما هر دو نقش را بازی می کردیم. این کار تجربهٔ خیلی لذت بخش و خوبی بود.» به خاطر مأموریت پدرش یحیی کرامتی، چند سالی را در محلهٔ گلسار رشت زیست. در دوران مدرسه نیز به تئاتر دانش آموزی روی آورد. از پانزده سالگی به خاطر قد بلندش به عنوان مراقب امتحان کار کرد و از این راه و تدریس خصوصی درآمد داشت. پس از پایان دبیرستان در سال ۱۳۶۸ به تحصیل در رشتهٔ میکروبیولوژی در یکی از واحدهای دانشگاه آزاد اسلامی پرداخت. در سال دوم دانشگاه با تماشای فیلم هامون به سینما علاقه مند شد. پس از دانش آموختگی، به دوره های بازیگری امین تارخ وارد شد، همچنین از آنجا که ویروس شناسی و ژنتیک خوانده بود، به واسطهٔ قرارداد همکاری پنج سالهٔ (۲۰۰۰–۲۰۰۵م) میان یونیسف با دولت ایران برای تشکیل کمپین اچ آی وی/ایدز بسته بود، جذب یونیسف شد.
بازیگر
تهیه کنندهٔ فیلم
کنشگر حقوق کودکان
مدیر هنری
بشردوست
مهتاب کرامتی (۲۵ مهر ۱۳۴۹، تهران) بازیگر، تهیه کنندهٔ فیلم، کنشگر حقوق کودکان، بشردوست و مدیر هنری ایرانی است که از ۱ سپتامبر ۲۰۰۶/ ۱۰ شهریور ۱۳۸۵ سفیر حسن نیّت و صلحِ یونیسف می باشد.
کرامتی دانش آموختهٔ میکروبیولوژی و دوره دیدهٔ بازیگری به سال ۱۳۷۵ نزد امین تارخ است. او از ۱۳۷۶ با بازی در مردان آنجلس به تلویزیون رفت و شناخته شد، مردی از جنس بلور (۱۳۷۷) نخستین حضورش در سینما بود و در ۱۳۸۰–۸۱ در نمایش هایی به کارگردانی مجید جعفری بازی کرد. کرامتی نقش اصلی زن را در شماری فیلم های درام و تاریخی بازی کرده. نقش های شناخته ترش عبارت است از فیروزه در بیست (۱۳۸۷) که برایش سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل زن از ۲۷امین جشنواره فیلم فجر گرفت، آسیه در آلزایمر (۱۳۸۹)، آوا در زندگی خصوصی آقا و خانم میم (۱۳۹۰)، رؤیای فرزند چهارم (۱۳۹۱)، سارا در اشباح (۱۳۹۲)، منیره در عصر یخبندان (۱۳۹۳)، مادر در ماجان (۱۳۹۳) و مینوی جاده قدیم (۱۳۹۶). از نقش های ماندگارش در تلویزیون، پس از هلن در مردان آنجلس (۱۳۷۶)، شخصیت لیالی در مجموعهٔ تلویزیونی خاک سرخ (۱۳۸۰-۱۳۷۹) ساختهٔ ابراهیم حاتمی کیاست که در مقابل پرویز پرستویی بازی کرد. دیگر بازی های چشمگیرش در فیلم های مرد بارانی (۱۳۷۸) که برای آن نامزد بهترین بازیگر نقش اول زن در ۱۸امین جشنواره فیلم فجر شد، پاداش سکوت (۱۳۸۵)، تردید (۱۳۸۷)، اسب حیوان نجیبی است (۱۳۹۰)، ناخواسته (۱۳۹۲)، ارغوان (۱۳۹۳) و مزار شریف (۱۳۹۳) بوده است.در سال ۱۳۹۳ از پرکارترین ستاره های سینمای ایران نام گرفت، در ۱۳۹۵ با سرمایه گذاری در مستند واقعی صفر تا سکو وارد تهیه کنندگی فیلم شد. کرامتی جز در حقوق کودکان و همکاری با یونیسف، از کنشگران حقوق زنان و امور اجتماعی آنان است، به مدیریت هنری و داوری روی آورده، به دکلمه خوانی پرداخته و در صنعت پوشاک و طراحی مد نیز فعالیت دارد.
زادهٔ ۲۵ مهر ۱۳۴۹/ ۱۷ اکتبر ۱۹۷۰ در ملایر، از کودکی به بازیگری دلبستگی داشت و همراه خواهر بزرگترش به بازی و تمرین در خانه می پرداخته است. نمایش های آن دو بر پایهٔ کتاب هایی بوده که می خواندند، «... که بیشتر شبیه یک بازی بود، برایم به صورت یک خاطره خوش باقی مانده است.» «او همیشه لیدر بود؛ ولی کار خیلی جالبی که می کردیم این بود که هر بار شخصیت های نمایش ها را جابه جا می کردیم. یعنی هر بار که نمایشی را دوبار اجرا می کردیم، جای شخصیت ها را با هم عوض کرده و هر دوی ما هر دو نقش را بازی می کردیم. این کار تجربهٔ خیلی لذت بخش و خوبی بود.» به خاطر مأموریت پدرش یحیی کرامتی، چند سالی را در محلهٔ گلسار رشت زیست. در دوران مدرسه نیز به تئاتر دانش آموزی روی آورد. از پانزده سالگی به خاطر قد بلندش به عنوان مراقب امتحان کار کرد و از این راه و تدریس خصوصی درآمد داشت. پس از پایان دبیرستان در سال ۱۳۶۸ به تحصیل در رشتهٔ میکروبیولوژی در یکی از واحدهای دانشگاه آزاد اسلامی پرداخت. در سال دوم دانشگاه با تماشای فیلم هامون به سینما علاقه مند شد. پس از دانش آموختگی، به دوره های بازیگری امین تارخ وارد شد، همچنین از آنجا که ویروس شناسی و ژنتیک خوانده بود، به واسطهٔ قرارداد همکاری پنج سالهٔ (۲۰۰۰–۲۰۰۵م) میان یونیسف با دولت ایران برای تشکیل کمپین اچ آی وی/ایدز بسته بود، جذب یونیسف شد.
wiki: مهتاب کرامتی