مهاجرت به اروپا

مهاجرت به اروپا دارای تاریخ طولانی است اما در اواخر قرن بیستم به طور چشمگیری افزایش یافت. به ویژه کشورهای اروپای غربی، پس از جنگ جهانی دوم رشد زیادی در مهاجرت داشتند و امروزه بسیاری از کشورهای اروپایی (به ویژه ۱۵ کشور اتحادیه اروپا) از جمعیت مهاجران اروپایی و غیر اروپایی قابل توجهی برخوردارند.
بحران مهاجرتی اروپا
فهرست کشورهای عضو اتحادیه اروپا
به موجب سیاست جهانی شدن در عصر حاضر، مهاجرت به اروپا در میزان کمی و سرعت شتاب گرفته است. طی دهه های اخیر نگرش های منفی علیه مهاجرت افزایش یافته است و در مطالعات اخیر روی قوت گیری نگرش های ضد مهاجرت در کشورهای اروپایی تأکید شده است.از سال ۲۰۰۴، اتحادیه اروپا برای آزادی تردد شهروندان غیر اروپایی ساکن در این اتحادیه اقامت دائم اتحادیه اروپا اعطا کرد و اصطلاح «مهاجر» از آن زمان برای اشاره به شهروندان غیر اتحادیه اروپا مورد استفاده قرار می گیرد و معنی اش این است به کسی که تابعیت اتحادیه اروپا را گرفته مهاجر اطلاق نمی شود.کمیسیون اروپا «مهاجرت» را عنوانی تعریف می کند تا به فردی از یک کشور غیر از اتحادیه اروپا برای مدت حداقل ۱۲ ماه داده می شود تا ساکن یکی از کشورهای این اتحادیه گردد.
بین سال های ۲۰۱۰ و ۲۰۱۳، هر ساله به طور منظم حدود ۱٫۴ میلیون نفر از کشورهای غیر اتحادیه اروپا، به استثنای پناهجویان و پناهندگان، به اتحادیه اروپا مهاجرت می کنند که از سال ۲۰۱۰ کاهش اندکی مشاهده می شود.
جدول آماری ۲۰۱۳ در مورد تعداد جمعیت مهاجرت به اروپا براساس کشور میزباناین لیست آمار مهاجرت به کشورهای اروپایی در سطح جهان است که توسط سازمان ملل در سال ۲۰۱۳ گزارش شده است.

مهاجرت به اروپا دارای پیشینهٔ طولانی است، اما پس از سده بیستم افزایش قابل ملاحظه ای یافته است.
• «سیاست مهاجرتی اروپا نمی تواند تحت تأثیر تحولات مربوط به سیاست داخلی کشورها قرار گیرد. زیرا در بسیاری از کشورهای اروپایی با توجه به برداشت های مختلف از مشکل مهاجرت، جنبش های پوپولیست و بیگانه ستیز قدرت را به دست گرفته اند و ما شاهدیم که بسیاری از کشورهای عضو، دیگر کشورهای اتحادیه اروپا را محکوم و یا بی دلیل مورد انتقاد قرار می دهند. من می خواهم این سرزنش های بی جهت فوراً متوقف شود. ما همه در جهت رسیدن به اتحاد و همبستگی تلاش می کنیم. این همان راهی است که سیاست های اروپایی باید بدون استثناء در مسیرش قرار گیرد. برای دنبال کردن یک سیاست ملی جداگانه، نباید هر مسیری را برگزید.» -> دیمیتریس آوراموپولوس
• «اگر دو نکته روشن باشد پذیریش جمعیت ممکن است. اول اینکه باید بین کسانی که واقعاً نیاز به محافظت دارند و آنها که نیاز به محافظت ندارند تمایز بگذاریم، گروه دوم به یک دادرسی منصفانه نیاز دارند، اما بعد باید کشور ما را ترک کنند؛ و دوم اینکه: باید توزیع منصفانه ای در اروپا وجود داشته باشد...» -> توماس دو مزیر
• «اگر کشوری نامزدِ پیوستن به اتحادیه اروپا و یا عضو پیمان ناتو باشد، اگر قوانین دموکراتیک در آن وجود داشته باشد، دلیلی برای درخواست پناهندگی به اروپا وجود ندارد. این برای اروپا پذیرفتنی نیست و شرم آور است.» -> توماس دو مزیر
• «کوزوو و همین طور آلبانی! دولتهایشان از ما می خواهند تلاش کنیم تا جوانان آنها کشورشان را به این شکل ترک نکنند و تصور می کنم که حرف ما این است که: شما نیازی ندارید برای پناهندگی بیایید، مورد شما این نیست، اما می توانید برای کار به اینجا بیایید. می توانید به عنوان مهاجر بیایید.» -> توماس دو مزیر
• «ما درصد بالایی از مهاجران را داریم- مهاجران مختلف در نواحی مختلف آلمان- من مشکلی با پذیرش خارجی هایی که اینجا کار می کنند، مالیات می دهند، قانونی رفتار می کنند و با قوانین آلمان سازگارند نمی بینم. ما یک کشور مهاجرپذیریم، به کارگران حرفه ای نیاز داریم.» -> توماس دو مزیر
• «باید به مردممان در دوران بحران بفهمانیم که که اگر اینکار را از روی سخاوتمندی انجام نمی دهیم، بخاطر مصالحمان باید اینکار را بکنیم.» -> دیدیه رایندرس
• «به نفع ماست که افراد به خاطر بدبختی خواهان آمدن به اینجا نباشند. چرا که باید علیه قاچاقچیان نیز مبارزه کرد. این تصمیم ماست.» -> دیدیه رایندرس
• «باید همبستگی بیشتری در اروپا در زمینه پناهندگی داشته باشیم. وقتی افراد در کشورهایشان شکنجه می شوند باید به حق پناهندگی احترام بگذاریم و پذیرایشان باشیم. دربارهٔ مهاجرت اقتصادی، افرادی که کشورشان را به دلایل فقر ترک می کنند، باید به فکر چاره ای در کشور مبدائ شان بود. باید ببه پیشرفتشان کمک کرد.» -> دیدیه رایندرس
• «موضع ما این است که باید به معضل مهاجران و پناهجویان به شکلی جامع و فراگیر نگاه کنیم. ما اقدامات موقت از جمله سهمیه بندی کردن و تعدیل برای افرادی که در اتحادیه اروپا زندگی می کنند، انجام می دهیم اما باید مواظب باشیم که چه پیامی می فرستیم. طبیعتاً ما افراد را می پذیریم ولی نمی توانیم مهاجرتهای غیرقانونی بیشتر به اتحادیه اروپا را تشویق کنیم. ما همچنین باید دلایل ریشه ای و سایر خطراتی را که همراه با آن پیش می آید بررسی کنیم.» -> کولیندا گرابار کیتاروویچ